0 comment

Παγκύπριες Εξετάσεις 2018

 ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

  • ΑΓΝΩΣΤΑ ΔΟΚΙΜΙΑ –ΑΡΘΡΑ
  • Με ποικιλία ασκήσεων σύμφωνα με τους Δείκτες Επιτυχίας και Επάρκειας του ΥΠΠΚ

Τι είναι η Παγκοσμιοποίηση του Γ.Χ. Παπαγεωργίου

Ο όρος περιγράφει το οικονομικό φαινόμενο της απελευθέρωσης των αγορών, διεθνώς, και της δημιουργίας ενιαίων κανόνων στο εμπόριο και, ευρύτερα, στην οικονομική ζωή (φορολογία, κανόνες ανταγωνισμού, μοντέλα λειτουργίας των επιχειρήσεων και του δημόσιου τομέα). Κεφάλαια, εργαζόμενοι και εμπορεύματα κινούνται παντού ελεύθερα, με τον ίδιο τρόπο! Μέχρι τώρα, περισσότερο κινούνται τα κεφάλαια (με τη βοήθεια της τεχνολογίας στα διεθνή χρηματιστήρια) και τα εμπορεύματα (με την Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου να αίρει συνεχώς τους σχετικούς περιορισμούς).

Δημιουργείται μια σχετικά ομοιογενής παγκόσμια αγορά προϊόντων και υπηρεσιών. Οι επιχειρήσεις μεγαλώνουν για να ανταποκριθούν στο μέγεθος της αγοράς και να περιορίσουν το κόστος τους.
Μια βιομηχανία παιχνιδιών στις ΗΠΑ και μια άλλη στη Μαλαισία πρέπει να προσφέρουν το ίδιο προϊόν, στην ίδια τιμή, όταν οι μισθοί στη Μαλαισία είναι δεκάδες φορές χαμηλότεροι 9,5 δολ. το μεροκάματο στη Μαλαισία, 2 δολ. στη Κίνα, 80 δολ. στις ΗΠΑ). Εάν η αμερικανική βιομηχανία δεν μπορεί να προσφέρει ανταγωνιστικές τιμές, ή θα μεταφέρει την παραγωγή της στη Μαλαισία, ή θα πληρώσει… μαλαισιανούς μισθούς ή θα κλείσει. Το πλεονέκτημα είναι ότι, παντού, θα κυκλοφορούν έτσι πολύ φθηνά παιχνίδια για τον καταναλωτή. Το μειονέκτημα, όμως, είναι ότι τα «κεκτημένα» (κράτος πρόνοιας, περίθαλψη, σύνταξη κ.ά.), που αυξάνουν το εργασιακό κόστος, κινδυνεύουν -και ήδη συρρικνώνονται.

Στην πραγματικότητα, βεβαίως, το «κλειδί» είναι το τεχνολογικό επίπεδο, που εξασφαλίζει υψηλή παραγωγικότητα. Γι’ αυτό και τα προϊόντα υψηλής τεχνολογίας έχουν μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία και υψηλότερα περιθώρια κέρδους..

Σημαντικό βαθμό ολοκλήρωσης έχει και η πολιτιστική παγκοσμοποίηση (οι πολυεθνικές του θεάματος και της ενημέρωσης έχουν πετύχει μεγάλο βαθμό συγκέντρωσης). Το ίδιο συμβαίνει και με τα τρόφιμα, την ενέργεια, αλλά και… το έγκλημα, που επίσης παγκοσμιοποιείται, υπακούοντας στο βασικό οικονομικό κανόνα: Για να αυξήσεις τα κέρδη σου, πρέπει να αυξήσεις τον τζίρο σου. Οπερ σημαίνει: περισσότερους χρήστες ναρκωτικών και περισσότερη λευκή σάρκα στην αγορά.

Η παγκοσμιοποίηση αυξάνει τις κοινωνικές ανισότητες στον πλανήτη;
Αποδεδειγμένα! Οι υποστηρικτές της όμως, επικαλούνται την αύξηση του βιοτικού επιπέδου σε πολλές αναπτυσσόμενες (και άλλοτε φτωχές) χώρες: Στην Ταϊβάν, στο Χονγκ-Κονγκ και στη Σιγκαπούρη, το βιοτικό επίπεδο αυξήθηκε ταχύτερα ακόμα και από αυτό της Δύσης. Ταυτόχρονα, η κατάσταση έχει χειροτερέψει σε πολλές χώρες του άλλοτε λεγόμενου τρίτου κόσμου.

Οι υπέρμαχοι της παγκοσμιοποίησης πιστεύουν ότι οι ανισότητες των μισθών, μέσα σε μια χώρα, οφείλονται περισσότερο σε εσωτερικούς παράγοντες, όπως κυρίως η τεχνολογική πρόοδος που «υποβαθμίζει» ορισμένα επαγγέλματα.
Η «άλλη πλευρά» διαπιστώνει ότι τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης διοχετεύονται μονομερώς ή δυσανάλογα στους ισχυρούς πόλους του συστήματος (τις πιο ανεπτυγμένες χώρες) οι οποίες αφαιμάσσουν πόρους, πρώτες ύλες αλλά και κεφάλαια, βελτιώνοντας τη δική τους θέση σε ένα «νεο-αποικιακό» μοντέλο.

 

Οι υποστηρικτές της βλέπουν σ’ αυτήν την ιδανική λύση για να αυξηθεί ο συνολικός πλούτος και, μέσω της αγοράς, να κατανεμηθεί «δίκαια» (ή «αποτελεσματικά») στο σύνολο του πλανήτη. Αρκετοί από τους «εχθρούς» της απορρίπτουν περισσότερο τις ανισότητες που δημιουργούνται στη διαδικασία παγκοσμιοποίησης, παρά το ίδιο το φαινόμενο, καθώς υπάρχουν δισεκατομμύρια άνθρωποι που λιμοκτονούν, ανά τον κόσμο, και περιμένουν πώς και πώς, να «παγκοσμιοποιηθούν». (Εστω και 9,5 δολάρια μεροκάματο στη Μαλαισία, από μια ψυχρή πολυεθνική που σε εκμεταλλεύεται στυγνά είναι καλύτερα από… καθόλου μεροκάματο, όπως, π.χ., στο Μπαγκλαντές).

 

Ασκήσεις επεξεργασίας :
1. Ποιες είναι οι αρνητικές συνέπειες της παγκοσμιοποίησης;

  1. Με ποια επιχειρήματα υπερασπίζονται την παγκοσμιοποίηση οι υποστηρικτές της;
  2. Με ποιο τρόπο αναπτύσσεται η πρώτη παράγραφος τους κειμένου;
  3. Ποιους τρόπους πειθούς επιλέγει ο συγγραφέας του πιο πάνω κειμένου;
  4. Να βρείτε τις συνώνυμες λέξεις των μαυρισμένων λέξεων.
  5. Να σχολιάσετε το πιο κάτω απόσπασμα:

Η «άλλη πλευρά» διαπιστώνει ότι τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης διοχετεύονται μονομερώς ή δυσανάλογα στους ισχυρούς πόλους του συστήματος (τις πιο ανεπτυγμένες χώρες) οι οποίες αφαιμάσσουν πόρους, πρώτες ύλες αλλά και κεφάλαια, βελτιώνοντας τη δική τους θέση σε ένα «νεο-αποικιακό» μοντέλο.

 

 

Ουδέν κακόν αμιγές καλού Ο κ. Σταμάτης Ν. Αλαχιώτης είναι καθηγητής Γενετικής.

 

Μήπως η πρωτοφανής οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα λειτουργήσει ως το μεγάλο σοκ που θα αφυπνίσει τους πάντες; Ορισμένοι αναλυτές μάλιστα υποστηρίζουν ότι η κρίση αυτή προσεγγίζει την μετά τον Εμφύλιο κατάσταση. Τα πράγματα, δηλαδή, είναι πολύ σοβαρά. Πώς όμως φθάσαμε ως εδώ;

 

Πολλοί θα πουν ότι φταίει εν πολλοίς η αισχροκερδοσκοπική απληστία των αγορών της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας- ουδεμία αντίρρηση. Εμείς όμως ως χώρα έχουμε τη μεγαλύτερη ευθύνη καθώς πιστεύαμε άκριτα στο «θαύμα του ελληνικού έθνους» αγνοώντας τις πολυποίκιλες και πολύχρονες θεσμικές κρίσεις, τους εκτροχιασμούς θεσμών και αξιών και όλα αυτά που δεν πιστεύαμε ότι είναι δυνατόν να επηρεάσουν την «άτρωτη» Ελλάδα τού ευρώ. Σκάνδαλα λοιπόν πολιτικά, καθηκοντολογικές ανευθυνότητες, γενικευμένη διαφθορά που κατατάσσει τη χώρα μας πιο χαμηλά και από τριτοκοσμικές χώρες, αδιαφάνεια προχωρημένου βαθμού, σπάταλο και ασυντόνιστο κράτος, ανεξέλεγκτη δράση πολλών υπηρετών του Δημοσίου, παντελής έλλειψη φορολογικής συνείδησης πολλών επαγγελματιών, ανηλεής εκμετάλλευση των παραγωγών αγροτών και κτηνοτρόφων από τους μεσάζοντες, φακελάκια παντού- στην Υγεία, στην Πολεοδομία, στην Εφορία-, ακόμη και εκκλησιαστικά σκάνδαλα, ακόμη και σκάνδαλα στη Δικαιοσύνη, ανευθυνότητα για το περιβάλλον, για την Παιδεία των παιδιών μας κτλ., κτλ.

Πώς λοιπόν περιμέναμε, τουλάχιστον οι «ενεργοί» πολίτες, να πορεύεται η χώρα μέσα από τη δική μας νιρβάνα; Ως πού θα έφθανε; Δεν είχαμε κατανοήσει ότι ζούσαμε συνεχώς με δανεικά; Δανεικά ευρώ, δανεικά όνειρα, δανεικές αξίες, δανεικές στάσεις; Το θαύμα λοιπόν του ελληνικού έθνους είναι που υπάρχει ακόμη με όλα αυτά που οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια στη γενικευμένη κρίση.

Πού ήταν όμως ο πατριωτισμός της διανόησης, του ενεργού πολίτη, του εκκλησιαστικού ηγέτη, της Δικαιοσύνης και εν τέλει του πολιτικού; Οι σκόρπιες φωνές δεν ήταν αρκετές. Πώς να μην ανατριχιάσεις επίσης όταν ο πατριωτισμός ορισμένων πλουσίων φυγάδευσε 10 δισ. ευρώ εκτός της χώρας εν μια νυκτί; Οταν παλαιότερα υπήρχαν εθνικοί ευεργέτες, σήμερα υπάρχουν εθνικά παράσιτα- παράσιτα που μέσα στην αναμπουμπούλα αυξάνουν υπογείως τις τιμές των αγαθών· παράσιτα χωρίς ίχνος υγιούς πατριωτισμού· παράσιτα χωρίς καμία τιμωρία για τα εγκλήματά τους.

Και ο απλός πολίτης παρακολουθεί άναυδος αυτούς τους «σημαιοφόρους» της δημιουργίας απελπισίας· είναι αυτός που φοβάται ότι θα μετατραπεί πάλι σε υποζύγιο για να σηκώσει την κρίση την οποία προκάλεσαν άλλοι. Η κρίση όμως δεν είναι μόνο οικονομική, δεν είναι λογιστική. Αν έτσι εκληφθεί, τότε υπάρχει μείζον πρόβλημα να μην αντιμετωπισθεί σωστά, αποτελεσματικά και να οδηγήσει σε έναν προορισμό χωρίς αύριο. Διότι το βασικό πρόβλημα είναι η κρίση θεσμών, αξιών, στάσεων, το έλλειμμα εμπνευσμένων εθνικών στρατηγικών, με όλα να πάσχουν από χρόνια νοσήματα. 

Αυτό λοιπόν το εφιαλτικό σκηνικό που ως χώρα επιτρέψαμε να «φιλοτεχνηθεί» πρέπει να μεταποιηθεί σε αφυπνιστικό σοκ το οποίο χρειαζόμασταν. Ιδού λοιπόν η ευκαιρία να αναποδογυρίσουμε το τραπέζι, να αναστρέψουμε δηλαδή την κατάσταση- όχι όμως με θυσίες μόνο των εύκολων θυμάτων, των μισθωτών λ.χ., αλλά με μια αδιαμφισβήτητα δίκαιη κατανομή του φορτίου και χτίσιμο γερών θεμελίων της κρατικής μηχανής. Είναι η ευκαιρία για την πολυσυζητημένη και πολυζητούμενη ανακατανομή του πλούτου ή εν προκειμένω της φτώχειας. Είναι η ευκαιρία για την ανάταξη του κράτους, για τη συνειδητοποίηση της ευθύνης του καθενός μας.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο πρέπει να ενταχθούν όλες οι μεταρρυθμίσεις για να γνωρίζει ο καθένας ότι δεν μπορεί να κοροϊδεύει τους άλλους και τελικά το κράτος, ότι πρέπει να είναι υπεύθυνος, ευαισθητοποιημένος και ενεργός πολίτης. Μόνο έτσι, με τις πλάτες όλων, ανάλογα με τις αντοχές τους και με τις υπευθυνότητές τους, μπορεί να γυρίσει το ποτάμι πίσω, για να μεταποιηθεί η μεγάλη αυτή κρίση σε ένα νέο εθνικό ξεκίνημα που θα εμπνεύσει νέες αξίες για μια νέα προσπάθεια, για μια νέα ατομική και κοινωνική κουλτούρα, για μια νέα ευρωπαϊκή χώρα, για μια νέα αισιόδοξη νότα. Ουδέν κακόν, λοιπόν, αμιγές καλού. Ας αδράξουμε λοιπόν την ευκαιρία!

Ασκήσεις:

  1. Να αποδώσετε περιληπτικά το πιο πάνω κείμενο.
  2. Με ποια επιχειρήματα υποστηρίζει ο συγγραφέας ότι μερίδιο ευθύνης για την κρίση έχουν οι ίδιοι οι Έλληνες;
  3. Να σχολιάσετε σε παράγραφο με τρόπο ανάπτυξης αίτιο –αποτέλεσμα την πιο κάτω δήλωση

Διότι το βασικό πρόβλημα είναι η κρίση θεσμών, αξιών, στάσεων, το έλλειμμα εμπνευσμένων εθνικών στρατηγικών, με όλα να πάσχουν από χρόνια νοσήματα. 

80 λέξεις

  1. Να εντοπίσετε τον τρόπο πειθούς και τα μέσα πειθούς της 2ης παραγράφου.
  2. Να κάνετε τις απαραίτητες αλλαγές ώστε η δεύτερη παράγραφος να επικαλείται το συναίσθημα του αναγνώστη για τον πείσει.
  3. Με ποια συλλογιστική πορεία δομείται η 5η παράγραφος.
  4. Λεξιλογικές

Να εντοπίσετε συνώνυμες λέξεις για τις πιο κάτω:

Ανάταξη=

Άναυδος=

Παντελής=

Μαστίζει =

Αφυπνίσει=

Νοσήματα=

Να ετυμολογήσετε τις εξής λέξεις:

Διαφθορά

Ανεξέλεγκτη

Με το β΄συνθετικό των πιο πάνω λέξεων να δημιουργήσετε νέες σύνθετες λέξεις

Να γράψετε τα παράγωγα ρήματα και επίθετα όπου χρειάζεται.

Ανάταξη

Διαφθορά

Πρωτοφανής

 

8.Παραγωγή γραπτού λόγου

«Μήπως η πρωτοφανής οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα λειτουργήσει ως το μεγάλο σοκ που θα αφυπνίσει τους πάντες;»

 

Σε άρθρο σου να απαντήσεις στο πιο πάνω ερώτημα και να αναλύσεις ποια θα είναι η αφύπνιση των πολιτών σήμερα ώστε να εξέλθουμε από την κρίση.